s.

ἑπίτασις intentio, vehementia. (վրիպակաւ գրի եւ Մակսաստութիւն) Առաւել սաստկութիւն. ուժգնութիւն. առաւելութիւն. գերազանցութիւն.

Գերադրական է մակսաստկութիւն (կամ մակասաստկութիւն) միոյ առ բազումս յարառոցեալ ըմբաղդատութեամբ. (Թր. քեր.)

յորմէ եւ (Յհ. կթ.։)

Եւ առ նմա յարառոցեալ լինէր զմակսաստկութիւն միոյն առ բազումս։ Ուր ուշ դնել պիտի, զի թարգմանն մեր տեսեալ՝ թէ ի յն. յանգք գերադրականի դնին երկու, -τατος, -στος, ὁξύτατος, μέγιστιος . որպէս եւ ի լտ. երեք. velocissimus, acrrimus, maximus.

պիտակաբար յարմարեալ եդ եւ ի հյ. այսպէս.

Գաղափարք են նորա երկու, եղն, ո՛րգոն, արագեղ, յամրեղ. եւ եղին (այսինքն ելի կամ ալի). որպսիսի՛, սքանչելի, զարմանալի։ Ուստի համարձակութիւն առեալ եւ յետնոց ոմանց՝ յօդեցին զյանգդ մտացածին՝ գունեղ, ի ձայնիցս բաղդատութեան եւ սաստկութեան, գոյն, եղ։ Այլ ըստ բնիկ հայկաբանութեան՝ մասնիկդ եղ, է միշտ դրական. իսկ գոյն՝ անխտիր բաղդատական եւ գերադրական. տե՛ս եւ մասնիկդ՝ Ե՛ՒՍ։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մակսաստկութիւն մակսաստկութիւնք
accusatif մակսաստկութիւն մակսաստկութիւնս
génitif մակսաստկութեան մակսաստկութեանց
locatif մակսաստկութեան մակսաստկութիւնս
datif մակսաստկութեան մակսաստկութեանց
ablatif մակսաստկութենէ մակսաստկութեանց
instrumental մակսաստկութեամբ մակսաստկութեամբք