ՄԱԿԱԳՈՅԵՂ ՄԱԿԱԳՈՅԵՂՈՒՏ. ἑπιουσιώδης adventitius. Ինչ մի ի վերայ եկեալ գոյացութեան՝ որպէս յատկութիւն բնական կամ պատահական, սեպհականեալ քան զայլ պատահմունս այլայլակս. զոր օրինակ՝ սպիտակ կամ սեաւ՝ պատահումն է մարդոյ. իսկ տէր, ծառայ, քերթող՝ գոյացաբար ստորոգեալ՝ այսմ եւ այնմ անձին է մակագոյեղ. որպէս եւ ծիծաղականն՝ որ է յատուկ ի բնէ հասարակաց ամենայն մարդկան.
Ստորագրութիւն ի մակագոյեղաց ժողովի, այսինքն ի յատկութեանց եւ ի պատահմանց. (Դամասկ.։)
Զանազանութիւն գոյացութեան եւ գոյեղտի, պատահման եւ մակագոյեղտին։ Ստորոգի մակագոյեղն գոյացութեան։ Կենդանւոյն առ մարդն՝ գոյեղ է. իսկ մարդոյն առ տէրն՝ մակագոյեղ։ Մարդ առաջին, իսկ քերթողն գոլ՝ երկրորդ. արդ ուշ ունելով երկրորդին պորփիւրիոս՝ ասէ մակագոյեղս զայսպիսիս։ Չէ։ գոյացութիւն ծիծաղականն, եւ ո՛չ է գոյեղ, այլ՝ մակագոյեղ։ Տեսակ գոյեղ գոյ, իսկ յատուկն՝ մակագոյեղ. (Անյաղթ պորփ.։)