adv.

Իբրեւ մակագոյեղ.

Յատուկն ի միջի տարբերութեան եւ պատահման տեսանի. վասն զի երբեմն գոյեղաբար առնու, եւ երբեմն մակագոյեղաբար։ Գոյեղաբար՝ յորժամ ասես, մտաց եւ հանճարոյ ընդունակ. որ է յատուկ մարդոյ. իսկ մակագոյեղաբար առնու, որպէս յորժամ ասես զծիծաղականն յատուկ գոլ մարդոյ. քանզի պատահումն է. (Անյաղթ պորփ.։)