adj.

ՃԻՒԱՂԱԲԱՐՈՅ կամ ՃՈՒԱՂԱԲԱՐՈՅ. Բարուք նման ճիւաղաց. գազանաբարոյ. դիւանման. վայրենամիտ. անուսումն.

Ժողովեսցեն զվայրենագոյն եւ զճիւաղաբարոյ զաշխարհաբնակն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)

Ուսուցիչ ճիւաղաբարոյ ազգին. (Վրդն. աշխարհ.։)

Հրամանատար ճուաղաբարոյ ազգացն այնոցիկ ուտի գաւառի. (Յհ. կթ.։)