s.

ՃԱՐՏԱՐԱԼԵԶՈՒՈՒԹԻՒՆ կամ ՃԱՐՏԱՐԱԼԵԶՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՃԱՐՏԱՐԼԵԶՈՒԹԻՒՆ. Ճարտարութիւն լեզուի կամ լեզուաւ. եւ Լեզուագիտութիւն. տիլպազութիւն. եւ աղէկ կամ շատ լեզու գիտնալն.

Ճարտարալեզուութիւն կարող էր ընդունել ի հոգւոյն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Ճարտարալեզութեամբ կախարդէր զբաղմանց լսելիս. (Լաստ. ՟Ի՟Բ։)

Ճարտարալեզութեամբն այնքան կախարդեն զլսելիս ձեր. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճարտարալեզուութիւն ճարտարալեզուութիւնք
accusatif ճարտարալեզուութիւն ճարտարալեզուութիւնս
génitif ճարտարալեզուութեան ճարտարալեզուութեանց
locatif ճարտարալեզուութեան ճարտարալեզուութիւնս
datif ճարտարալեզուութեան ճարտարալեզուութեանց
ablatif ճարտարալեզուութենէ ճարտարալեզուութեանց
instrumental ճարտարալեզուութեամբ ճարտարալեզուութեամբք