s.

ՃԱՐՏԱՐԱԼԵԶՈՒՈՒԹԻՒՆ կամ ՃԱՐՏԱՐԱԼԵԶՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՃԱՐՏԱՐԼԵԶՈՒԹԻՒՆ. Ճարտարութիւն լեզուի կամ լեզուաւ. եւ Լեզուագիտութիւն. տիլպազութիւն. եւ աղէկ կամ շատ լեզու գիտնալն.

Ճարտարալեզուութիւն կարող էր ընդունել ի հոգւոյն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Ճարտարալեզութեամբ կախարդէր զբաղմանց լսելիս. (Լաստ. ՟Ի՟Բ։)

Ճարտարալեզութեամբն այնքան կախարդեն զլսելիս ձեր. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճարտարալեզութիւն ճարտարալեզութիւնք
accusatif ճարտարալեզութիւն ճարտարալեզութիւնս
génitif ճարտարալեզութեան ճարտարալեզութեանց
locatif ճարտարալեզութեան ճարտարալեզութիւնս
datif ճարտարալեզութեան ճարտարալեզութեանց
ablatif ճարտարալեզութենէ ճարտարալեզութեանց
instrumental ճարտարալեզութեամբ ճարտարալեզութեամբք