adj.

Որ ինչ սեպհական է ճանապարհորդի կամ ճանապարհորդութեան.

Ճանապարհորդական (հմայք) է, յորժամ մեկնեսցէ ոք զհանդիպեալսն ի ճանապարհի. (Նոննոս.։)

Մերթ որպէս Արտաքին, հեռաւոր, ցիր, ծաւալեալ ի դուրս. ընդարձակ. διεξοδικός diffusus.

Զըստ մտաց տեսականին լրութեան զճանապարհորդականսն սրբազան աշակերտութիւնսն. (Դիոն. երկն. ՟Ա։)

Ուր գրէ (Մաքսիմոս.)

Ճանապարհորդականք աշակերտութիւնք են՝ ի ձեռն երեւելեացս ընդարձակագունից իրաց ցուցմունք իմացականացն։