ՃԱՆԱՊԱՐ՛ՀԵՐԹՈՒԹԻՒՆ. Ճանապարհագնացութիւն. ճանապարհորդութիւն.
Կամովին ետ ճանապարհերթութեան յապաղումն. (Նիւս. կազմ. ՟Ի՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճանապարհերթութիւն | ճանապարհերթութիւնք |
| accusatif | ճանապարհերթութիւն | ճանապարհերթութիւնս |
| génitif | ճանապարհերթութեան | ճանապարհերթութեանց |
| locatif | ճանապարհերթութեան | ճանապարհերթութիւնս |
| datif | ճանապարհերթութեան | ճանապարհերթութեանց |
| ablatif | ճանապարհերթութենէ | ճանապարհերթութեանց |
| instrumental | ճանապարհերթութեամբ | ճանապարհերթութեամբք |