cf. ՈՂՈՐԿՈՒԹԻՒՆ. τὸ λειόν.
Դիւրագոյն վասն ղորկութեան թեփոցն ընդդէմ լինելոյ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)
Այն՝ որ առ դէմսն է հուր, ընդ այնմ՝ որ առ աչսն է՝ հրոյն, ի ձեռն ղորկութեանն եւ պայծառութեանն զուգակից լինիցի. (Պղատ. տիմ.։)
Փափկութեամբ եւ ղորկութեամբ ցանկութեանց. (Դամասկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ղորկութիւն | ղորկութիւնք |
| accusatif | ղորկութիւն | ղորկութիւնս |
| génitif | ղորկութեան | ղորկութեանց |
| locatif | ղորկութեան | ղորկութիւնս |
| datif | ղորկութեան | ղորկութեանց |
| ablatif | ղորկութենէ | ղորկութեանց |
| instrumental | ղորկութեամբ | ղորկութեամբք |