Սէր հրճուանաց կամ հրճուական. խայտալն.
Հետեւիմ յաւէտախաղաց հրճուասիրութեամբ. (Թէոդոր. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրճուասիրութիւն | հրճուասիրութիւնք |
| accusatif | հրճուասիրութիւն | հրճուասիրութիւնս |
| génitif | հրճուասիրութեան | հրճուասիրութեանց |
| locatif | հրճուասիրութեան | հրճուասիրութիւնս |
| datif | հրճուասիրութեան | հրճուասիրութեանց |
| ablatif | հրճուասիրութենէ | հրճուասիրութեանց |
| instrumental | հրճուասիրութեամբ | հրճուասիրութեամբք |