ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՈՒՉ. մ. ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՉԱԲԱՐ. ἁγγελοπρέπως angelico more. Որպէս վայե՛լ է հրեշտակաց.
Մի՛ երկրաւորօրէն, այլ հրեշտակավայելուչ. (Լծ. ածաբ.։)
Լցէ՛ք զերկիր, եւ ո՛չ զդրախտն, անմեղապէս եւ հրեշտակավայելուչ. (Վրդն. ծն.։)
Յառընթեր կենացս սկիզբն առնեն հանդերձելոցն՝ հրեշտակավայելչաբար ի մէջ մարդկան կենցաղավարիլ. (Դիոն. թղթ.։)