ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՈՒՉ. մ. ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՉԱԲԱՐ. ἁγγελοπρέπως angelico more. Որպէս վայե՛լ է հրեշտակաց.

Մի՛ երկրաւորօրէն, այլ հրեշտակավայելուչ. (Լծ. ածաբ.։)

Լցէ՛ք զերկիր, եւ ո՛չ զդրախտն, անմեղապէս եւ հրեշտակավայելուչ. (Վրդն. ծն.։)

Յառընթեր կենացս սկիզբն առնեն հանդերձելոցն՝ հրեշտակավայելչաբար ի մէջ մարդկան կենցաղավարիլ. (Դիոն. թղթ.։)