adj.

ἁγγελοπρέπης angelum decens, angelicus. Որ ինչ վայել է հրեշտակաց. հրեշտակի վայելչական.

Սրբոց զօրութեանց հրեշտակավայելուչ միութիւնքն։ Հրեշտակավայելուչ յարաձգութիւն. (Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. երկն.։)

Փայլակնապայծառ երեսօք՝ հրեշտակավայելուչ գունեալ դիմօք աղօթս սպանողացն մատուցանէր. (Տօնակ.։)

Զհրեշտակավայելուչն խօսէր բան. (Վրդն. ծն.։)

adv.

ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՈՒՉ. մ. ՀՐԵՇՏԱԿԱՎԱՅԵԼՉԱԲԱՐ. ἁγγελοπρέπως angelico more. Որպէս վայե՛լ է հրեշտակաց.

Մի՛ երկրաւորօրէն, այլ հրեշտակավայելուչ. (Լծ. ածաբ.։)

Լցէ՛ք զերկիր, եւ ո՛չ զդրախտն, անմեղապէս եւ հրեշտակավայելուչ. (Վրդն. ծն.։)

Յառընթեր կենացս սկիզբն առնեն հանդերձելոցն՝ հրեշտակավայելչաբար ի մէջ մարդկան կենցաղավարիլ. (Դիոն. թղթ.։)