adj.

ἁρχαγγελικός archangelicus. Սեպհական հրեշտակապետաց, կամ վերնագունից ի հրեշտակս.

Յետ հրեշտակապետական փողագոչ ձայնին. (Կիւրղ. խչ.։)

Գերակայաբար կարգեն հրեշտակապետականսն զարդս (դասս). (Դիոն. երկն.։)

Ի հրեշտակապետական անուանէն սատանայ (եղեւ արուսեակն). (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)