ՀՐԵՇՏԱԿԱԳՆԱՑ ԱՌՆԵԼ, կամ ԼԻՆԵԼ. πρεσβεύω, -ομαι legationem, vel legatos mitto եւ այլն. Հրեշտակս արձակել. խօսել ի ձեռն պատգամաւորաց.
Հրեշտակագնաց անդր առնել։ Հրեշտակագնաց արարեալ խօսէր։ Յուդա մակաբէ առ հռովմայեցիս հրեշտակագնաց լեալ խօսէր։ Յովհաննէս հրեշտակագնաց առ հռովմայեցիս լեալ՝ դաշինս հաստատէր. (Եւս. քր. ՟Ա. եւ ՟Բ։)
Գայլք առ ոչխարս հրեշտակագնաց եղեալ՝ ասեն. (Ոսկիփոր.։)