Հրափորձական

adj.

ՀՐԱՓՈՐՁ ՀՐԱՓՈՐՁԱԿԱՆ. ἕμπυρος . Հրով փորձեալ եւ փորձօղ.

Անօթից հրափորձից, եւ անփորձից ի հրոյ՝ ոչ ունէին նուազութիւնս. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Անգ հրափորձ քննութիւն. (Նչ. եզեկ.։)

Հրափորձական աւուրն ընտրութեան. (Նար. ՟Ե։ Բենիկ.։)