Հրանալն. ի հուր դառնալն.
Շանթից հրացմամբ կայծակունք արձակին, եւ սիրով տեառն հրացեալք սիրտք. (Բառ. ստեփ. լեհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրացումն | հրացմունք |
| accusatif | հրացումն | հրացմունս |
| génitif | հրացման | հրացմանց |
| locatif | հրացման | հրացմունս |
| datif | հրացման | հրացմանց |
| ablatif | հրացմանէ | հրացմանց |
| instrumental | հրացմամբ | հրացմամբք |