adj.

Որ գործէ հրաշափառ իրս՝ արտաքոյ քան զկարծիս մարդկան.

Նա հողագործ, դուք հրաշափառագործ, որ զերկինս փոխանակ հողագործութեան արօրադրէք, եւ սերմանէք զբանն կենաց. (Մեկն. ղկ.։)