adj.

Բառ ռմկ. Որոյ հով է բնութիւն. զովացուցիչ.

Հովաբնութիւն մսեր ուտել. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հովաբնութիւն հովաբնութիւնք
accusatif հովաբնութիւն հովաբնութիւնս
génitif հովաբնութեան հովաբնութեանց
locatif հովաբնութեան հովաբնութիւնս
datif հովաբնութեան հովաբնութեանց
ablatif հովաբնութենէ հովաբնութեանց
instrumental հովաբնութեամբ հովաբնութեամբք