Պատմելն կամ ճառելն հոգւով սրբով.
Հոգեպատմութեամբ մատենագրեցին. (Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հոգեպատմութիւն | հոգեպատմութիւնք |
| accusatif | հոգեպատմութիւն | հոգեպատմութիւնս |
| génitif | հոգեպատմութեան | հոգեպատմութեանց |
| locatif | հոգեպատմութեան | հոգեպատմութիւնս |
| datif | հոգեպատմութեան | հոգեպատմութեանց |
| ablatif | հոգեպատմութենէ | հոգեպատմութեանց |
| instrumental | հոգեպատմութեամբ | հոգեպատմութեամբք |