adj.

Որ հնազանդեցուցանէ.

Հնազանդեցուցիչ վերնոց եւ ներքնոց արար զնա. (Եփր. ՟ա. կոր.։)

Հնազանդեսցի հնազանդեցուցչին նմա զամենայն. (Աթ. ՟Ա։)

Նախայօժարութեանն քաղցրութեամբն իւրով հնազանդեցուցիչ. (Լմբ. սղ.։)

Ոչ առնէ իրաւունս ընդ մեզ եւ ընդ հնազանդեցուցիչս մեր. (Գէ. ես.։)