adj.

Առաւել հիւանդ. տկարագոյն. թուլագոյն. խօթամիտ.

Հիւանդագոյնք եղէք լսելեօք ձերովք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 15։)

Քանզի հիւանդ ես աւադիկ հաւատովք, հիւանդագոյնս եւ տկարագոյնս առակս օրինակաց բանիցդ դնեմ առաջի. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)