ՀԻՒՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ ՀԻՒՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՀԻՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ. ՀԻՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. Բդեշխութիւն. իշխանութիւն եւ ամն իշխանութեան հիւպատոսաց.
Պատիւ հիւպատոսութեան. (Խոր. ՟Գ. 21. 22։ կամ հիւպատութեան. Արծր. ՟Գ. 13։)
Առաջնոյդ ձերոյ բարեփառ հիւպատութեան. (Պրպմ. ՟Ի՟Թ. ձ։)
Ի հիւպատութեան դիոկղիտիանոսի. (Ճ. ՟Ա. որ եւ ասի, Ի հիւպատոջն։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հիպատութիւն | հիպատութիւնք |
accusatif | հիպատութիւն | հիպատութիւնս |
génitif | հիպատութեան | հիպատութեանց |
locatif | հիպատութեան | հիպատութիւնս |
datif | հիպատութեան | հիպատութեանց |
ablatif | հիպատութենէ | հիպատութեանց |
instrumental | հիպատութեամբ | հիպատութեամբք |