ՀԻՒՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ ՀԻՒՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՀԻՊԱՏՈՍՈՒԹԻՒՆ. ՀԻՊԱՏՈՒԹԻՒՆ. Բդեշխութիւն. իշխանութիւն եւ ամն իշխանութեան հիւպատոսաց.
Պատիւ հիւպատոսութեան. (Խոր. ՟Գ. 21. 22։ կամ հիւպատութեան. Արծր. ՟Գ. 13։)
Առաջնոյդ ձերոյ բարեփառ հիւպատութեան. (Պրպմ. ՟Ի՟Թ. ձ։)
Ի հիւպատութեան դիոկղիտիանոսի. (Ճ. ՟Ա. որ եւ ասի, Ի հիւպատոջն։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հիպատոսութիւն | հիպատոսութիւնք |
accusatif | հիպատոսութիւն | հիպատոսութիւնս |
génitif | հիպատոսութեան | հիպատոսութեանց |
locatif | հիպատոսութեան | հիպատոսութիւնս |
datif | հիպատոսութեան | հիպատոսութեանց |
ablatif | հիպատոսութենէ | հիպատոսութեանց |
instrumental | հիպատոսութեամբ | հիպատոսութեամբք |