Հիազօր

adj.

Հիանալի զօրութեամբ. հիացուցիչ.

Հիազօր բարութիւն, կամ զօրութիւն, կամ անուն աստուծոյ։ Հիազօր հանդէս հրեղինաց։ Հիազօրս եւ հրաշապատումս. (Բենիկ.։)

Հիազօր ի սկզբանն. (Գանձ.։)

Առ հիազօր եւ մեծասքանչ եկեղեցւոյն. (Ուռպ.։)