Խօսելն զհերձուածս, զմոլորական բանս, կամ զբանս երկպառակութեան.
Զրախօսութեամբ, հերձախօսութեամբ, անիծաբանութեամբ. (Ոսկիփոր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հերձախօսութիւն | հերձախօսութիւնք |
accusatif | հերձախօսութիւն | հերձախօսութիւնս |
génitif | հերձախօսութեան | հերձախօսութեանց |
locatif | հերձախօսութեան | հերձախօսութիւնս |
datif | հերձախօսութեան | հերձախօսութեանց |
ablatif | հերձախօսութենէ | հերձախօսութեանց |
instrumental | հերձախօսութեամբ | հերձախօսութեամբք |