Հենգնելն. հեգնութիւն.
Այս բայ, Ո՞վ, ըստ երկուց տարազաց լսի. կա՛մ զարմացումն, եւ կամ ընդ հակառակս հենգնումն. (Լմբ. սղ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հենգնումն | հենգնմունք |
accusatif | հենգնումն | հենգնմունս |
génitif | հենգնման | հենգնմանց |
locatif | հենգնման | հենգնմունս |
datif | հենգնման | հենգնմանց |
ablatif | հենգնմանէ | հենգնմանց |
instrumental | հենգնմամբ | հենգնմամբք |