չ.

ՀԵԶԱՆԱԼ. Հեզ լինել. ի հեզութիւն փոխիլ. մեղմանալ. հանդարտիլ.

Ընդդէմ չարաց սուսեր սրեալ, եւ առ բարիսըն հեզացեալ. (Շ. վիպ.։)

Այս մահուս պատուհասս՝ հեզս արար զմեզ. յորժամ նորա երկիւղն տիրէ մեզ՝ կա՛մ ի բնական ախտից կամ յօտարաց, հեզացեալ նուաստանամք. (Լմբ. սղ.։)