adj.

Որ զհաւաստիս կամ հաւաստեաւ պատմէ, ճառէ. ստուգապատում. ճշմարտապատում.

Մովսէս խորենացի հաւաստապատում։ Առաջնորդ ունելով զհաւաստապատում գիրս զյառաջասացեալ վարդապետանց. (Սամ. երէց.։)

Յայս երից հաւաստապատում եւ ճշմարտախոհ վարդապետաց. (Ուռպել.։)

Ի բնախօսից ոմանց հաւաստապատում արանց. (Սարկ. հանգ.։)