adj.

Կարի հաւասար. նմանագոյն. եւ Ընդհանրագոյն.

Աստուած զմարդն մտօք մեծացոյց. հոգեխառն, հրեշտակակիցս հաւասարագոյնս արար. (Ագաթ.։)

Սերովբէից հաւասարագոյն. (Գանձ.։)

Հասարակագոյն եւ հաւասարագոյն եւ օգտակարագոյն է իմաստութիւն. (Փիլ. լին.։)

Վասն զի ոչ նմանապէս զօրութեամբք, եւ ոչ հաւասարագունիւք էր լցեալ, ո՛չ եւ ըստ մի իրի գոյր հաւասար. (Պղատ. տիմ.։)