Հաւանակից

ՀԱՒԱՆԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ.. Հաւանել. ձայնակից լինել. անսալ. ընդունել.

Հաւանակից լինել կարգաւորութեան եպիսկոպոսաց. (Կանոն.։)

Հաւանակից լինել չար մտածութեանցն. (Լմբ. սղ.։)

Հաւանակի՞ց ես գրեցելոցն։ Հաւանակից եմ ամենեւին եւ ամենայն իրօք. (Պրպմ. ձ։)