adv.

πλουσίως abunde. որ եւ ՀԱՐՍՏԱԲԱՐ. Ճոխաբար. առատապէս. լիով. յաճախութեամբ. ընդարձակագոյնս. եւ Խորագոյնս. եւ Բռնաբար.

Զբազում ազգաց զրոյցս հարստապէս ի նմա ճոխացուցեալ էր. (Յհ. կթ.։)

Ղուկաս համօրէն աշխարհի գրեաց, եւ պարտ էր հարստապէս զբոլոր մարդկութեան զնախնիս գրել. (Շ. մտթ.։)

Պսակեսցէ հարստապէս վերին բարութեամբքն։ Անուշահոտ բուրելով եւ առաւել հարստապէս զնորայն խորհուրդ։ Մուծանէ ի նոսա յոյժ հարստապէս զներգոյին իւրոյ զօրութեան ներգործութիւն. (Պրպմ.։)

Սրսկմամբ իւրոյն արեան սրբէ զեկեղեցի, եւ զայս հարստապէս. (Մեկն. ղեւտ.։)

Զիւր իսկ զանձեռոցիկն ի նմանէ ի զատ յափշտակելով՝ հարստապէս նովին իսկ լնուին զբերան նորա. (Յհ. կթ. (իբր տխելով կռելով )։)