adv.

Ճոխաբար. առատապէս. աղէկ մը.

Ոմն հարստաբար եւ առաւելապէս, որպէս զուարակաւ իմանալոյ է արժանի. (Մեկն. ղեւտ.։)

Եւ զմեզ իւր աղքատանալովն մեծացոյց հարստաբար՝ մուծանելով ի վիճակ արդարութեան. (Համամ առակ.։)