adj.

ἁναγκαιότερος magis necessarius. Առաւել ակմ ամենայնիւ հարկաւոր. կարի կարեւոր.

Յաղագս հարկաւորագունին էիցն (այսինքն աստուծոյ) կուրացեալք են։ Հարկաւորագոյն է յառաջագոյն անցանել. (Փիլ. բագն. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Հարկաւորագունիցն ներքոյ անկեալ բնութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Սատանան զօրէն հարկաւորագոյն պաճարացդ առ բոլորեսեան գտանելով. (Պիտ.։)

Իբր Հարկեւոր. արգոյ եւ երեւելի. պատուականագոյն.

Կոչեաց զհարկաւորագոյն քաղաքին կին մի կուսան կրօնաւոր. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Ե.։)