ՀԱՐԹ ՀԱՒԱՍԱՐՈՒԹԻՒՆ. (Երկու բառ՝ քան բարդ) Ամենայնիւ հաւասարութիւն, կամ զիջումն. միաձայնութիւն. միաբանութիւն.
Զհարթ հաւասարութիւն եւ զհնազանդութիւն ցուցանէին։ Այր համեստ եւ հարթ հաւասարութեամբ ի բոլոր գործառնութիւն բարեաց։ Հարթ հաւասարութեամբ ի մի կամս եւ ի միտս բերեալ զինքեանս։ Ոչ ուղիղ գան ի հարթ հաւասարութիւն. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հարթհաւասարութիւն | հարթհաւասարութիւնք |
| accusatif | հարթհաւասարութիւն | հարթհաւասարութիւնս |
| génitif | հարթհաւասարութեան | հարթհաւասարութեանց |
| locatif | հարթհաւասարութեան | հարթհաւասարութիւնս |
| datif | հարթհաւասարութեան | հարթհաւասարութեանց |
| ablatif | հարթհաւասարութենէ | հարթհաւասարութեանց |
| instrumental | հարթհաւասարութեամբ | հարթհաւասարութեամբք |