s.

Իբր Հաստումն.

Մովսէս գրեաց վասն լինելոյ հաստութեան (այլ ձ. հաստատութեան) արարածոց. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 2.) յն. կազմութիւն. զարդ։ (Իսկ ռմկ. հաստութիւն, է թանձրութիւն։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հաստութիւն հաստութիւնք
accusatif հաստութիւն հաստութիւնս
génitif հաստութեան հաստութեանց
locatif հաստութեան հաստութիւնս
datif հաստութեան հաստութեանց
ablatif հաստութենէ հաստութեանց
instrumental հաստութեամբ հաստութեամբք