adj.

Առաւել սովորական կամ հանրական. ընդհանրականագոյն.

Սա առաւել ուրոյն՝ ուրումն մարդոյ, իսկ սա հասարակագոյն. (Անյաղթ ստորոգ.։)

Լաւագոյն է քան զյղելն՝ յուղարկելն. հասարակագոյն եւ միաբանութեան բարս ցուցանէ. (Փիլ. լին.։)

Քան զայսոսիկ զի՞նչ մեծ, եւ զի՞նչ հասարակագոյն. (Առ որս.։)