adj.

ՀԱՇՈՒԱԿԻՑ որ եւ ՀԱՇՈՒԸՆԿԵՐ. Ունօղ ընդ այլում զհաշիւ, կամ զվէճ. եւ ռմկ. ոճով՝ իբր Կռուակից, ըմբշամարտակից.

Ահագին եւ ուժով (գոլ) լսեաց զհաշուակիցն իւր. (Մաղաք. աբ.։)