hy    |   fr

Հանճարգիտութիւն

cf. ՀԱՆՃԱՐԱԳԻՏՈՒԹԻՒՆ.

Զհետ երթալով բնութեամբն՝ զլաւն գուցէ ճանապարհ՝ զհանճարգիտութիւն զէին էապէս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հանճարգիտութիւն հանճարգիտութիւնք
accusatif հանճարգիտութիւն հանճարգիտութիւնս
génitif հանճարգիտութեան հանճարգիտութեանց
locatif հանճարգիտութեան հանճարգիտութիւնս
datif հանճարգիտութեան հանճարգիտութեանց
ablatif հանճարգիտութենէ հանճարգիտութեանց
instrumental հանճարգիտութեամբ հանճարգիտութեամբք