hy    |   fr

Հանճարավնաս, Ի, Աց

adj. adv.

ՀԱՆՃԱՐԱՎՆԱՍ ՀԱՆՃԱՐԱՒՈՐ. Հանճարական, եւ Հանճարաբար.

Բազումքն՝ եթէ հանճարաւորք իցեն, եւ վարին ձիօք. (Պղատ. սոկր.։)

Յարկ եւ փողոց՝ տեղ վաճառոց, գոյր յօրինեալ հանճարաւոր. (Շ. եդես.։)