adj.

ՀԱՆԳԷՏԱՀԱՍԱԿ կամ ՀԱՆԳԵՏԱՀԱՍԱԿ. (Լաւ եւս՝ Հանգիտահասակ) Հաւասար հասակաւ կամ տիօք. հասակակից. համահասակ.

Կինն՝ մի՛ հանգէտահասակ, այլ մանկագոյն. (Փիլ. լին.։)

(Տէրն ադամայ) հանգետահասակ եղեալ ստեղծման նորա. (Տօնակ.։)