ՀԱՆԱՊԱԶՈՐԴԵԼ ՀԱՆԱՊԱԶՈՐԴԻԼ. ἑνδιατρίβω frequentius utor διατελέω continuo. Անընդհատ առնել, եւ լինել. յերկարել, իլ.
Նա զնոյնս հանապազորդէ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 17։)
Նոյն խորհուրդ զենման միշտ հանապազորդիլ մինչ ի միւսանգամ նորայն յայտնութիւն. (Անյաղթ բարձր.։)
Հանապազորդեա՛ մեզ, զի քո խաղաղութիւնդ պահպանեսցէ. (Խոսր.։)