Հայրենազուրկ, Զրկի, Կաց

adj.

ՀԱՅՐԵՆԱԶԻՐԿ ՀԱՅՐԵՆԱԶՈՒՐԿ. Զրկեալ ի հայրենի ժառանգութենէ.

Ամենայն որբոց, եւ այրեաց, եւ հայրենազրկաց. (Թղթ. դաշ.։)

Որդի հայրենազուրկ, ժառանգ անմիտ. (Մարաթ.։)