adj.

Առաւել կամ կարի համեստ. քաղաքավար. հանդարտագոյն. խոհեմագոյն. ծանրակաց, կոկ եւ մեղմ. անուշ.

Ընտրեաց ի նոցանէ երկու, որ համեստագոյն էին. (Եղիշ. ՟Ը։)

Իբրեւ համեստագոյն քաղաքացիս. (Յհ. կթ.։)

Խօսի համեստ հայեցածօք, եւ համեստագոյն ձայնիւ. (Փիլ. տեսական.։)

Համեստ հայեցուածովք, համեստագոյն եւս ձայնիւ սկսաւ ճառել. (Խոր. ՟Գ. 65։)