ն.

Ամենայնիւ յար եւ նման քատակել. համաձեւել. նմանեցուցանել. կր՛՛. նմանիլ.

Համաքատակէ զնոսա ի հատեալ եւ ի ցամաքեալ յօտ որթոյ. (Նչ. եզեկ.։)

Համաքատակել զսա հանդերձելումն իմանալի խորհրդով։ Համաքատակի ընդ խորանին աբրաամու։ Չորեքկարգեան ակունքն երկոտասան ի լանջս քահանայապետին՝ երկոտասան առաքելոցն համաքատակին. զի սիրտ եւ կամք եղեն քրիստոսի, եւ ի չորս առաջս բաժանեցին զաւետարանն ի չորեքծագեան տիեզերես. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Քաղցր է խաղաղութեանն իրք եւ ախորժելի. եւ աստուծոյ համաքատակք, զի ինքն աստուած է խաղաղութիւնն. (Խոսր.։)