adj. adv.

Կարի համառօտ.

Եղիցի համառօտագոյն (բանն)։ Համառօտագոյն առնէր զբանիցն պատասխանիս։ Զի՞նչ ունիմ զբնաւն բացայայտել համառօտագոյն դուզնաքեայ բանիւք. (Ածաբ. ծն.։ ՃՃ.։)

Համառօտագոյն, կամ համառօտագոյնս՝ ասել, ասացից, ասասցուք. (Ածաբ. ստէպ։ Խոր. վրդվռ.։ Յհ. իմ. երեւ. եւ Յհ. իմ. եկեղ.։)