adj.

συμπάσχων, συμπαθής compatiens, cui sunt iidem adfectus. Չարչարակից. վշտակից. կրակից. ախտակից.

Ճախրէ անպատմելի խնդութեամբ՝ որպէս համաչարչար եւ նմանօղ նորին. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)

Ձայնեաց միածինն իշխանութեամբ համաչարչար անձանցն, ո՛վ որ ի կապանս էք՝ ելէ՛ք։ Մեզ համագոյ եւ համաչարչար. (Շ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Ե. ՟Ծ՟Ը. յորմէ եւ Լմբ. տաղ.։)