ՀԱՄԱԽՄԲԵԼ ՀԱՄԱԽՄԲԻԼ ՀԱՄԱԽՄԲՕՂ. Ի միասին կամ ի մի խմբել, իլ. ի միասին գալ. միանալ.
Քրիստոսազօր զինուորաց համախմբօղ ի հոգեւոր պատերազմին. այսինքն հաւաքիչ եւ կրթիչ կրօնաւորաց. (Շար.։)
Համախմբեալ վերնոցն որդիք սիոնի երգեն. (Շար.։)
Համախմբեալ վայելչացուցանեն. (Խոր. վրդվռ.։)
Զոր միանգամ՝ համախմբեալք՝ կուտէին ի վերայ արդարոյն. (Աթ. ի ստեփ.։)
Համախմբի տօնակցութեամբ. այսինքն փառաւորի տօնախմբութեամբ. (Երզն. մտթ.։)
Համախմբելով ընդ փայտին անշնչապէս՝ զառ ի փայտէն բառնայր զպատուհաս մեղացն ադամայ. (Յհ. իմ. եկեղ. այսինքն բեւեռմամբ միանալով։)