s.

Թագաւորակցութիւն. ի միասին թագաւորելն.

Պատճառ համաթագաւորութեան ընդ քրիստոսի աստուծոյ մերոյ՝ բոլոր սրբոց եւ արդարոց. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif համաթագաւորութիւն համաթագաւորութիւնք
accusatif համաթագաւորութիւն համաթագաւորութիւնս
génitif համաթագաւորութեան համաթագաւորութեանց
locatif համաթագաւորութեան համաթագաւորութիւնս
datif համաթագաւորութեան համաթագաւորութեանց
ablatif համաթագաւորութենէ համաթագաւորութեանց
instrumental համաթագաւորութեամբ համաթագաւորութեամբք