cf. ՀԱՃՈՒԹԻՒՆ.
Ուրախացան հաճելութեամբ։ Սիրափափագ հաճելութեամբ. (Սամ. երէց.։ Անան. եկեղ։)
Զգլուխն յովհաննու տարայց մօրն իմոյ պարգեւս հաճելութեան. (Տաղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հաճելութիւն | հաճելութիւնք |
| accusatif | հաճելութիւն | հաճելութիւնս |
| génitif | հաճելութեան | հաճելութեանց |
| locatif | հաճելութեան | հաճելութիւնս |
| datif | հաճելութեան | հաճելութեանց |
| ablatif | հաճելութենէ | հաճելութեանց |
| instrumental | հաճելութեամբ | հաճելութեամբք |