hy    |   fr

Հազուրան, Ի, Աց

s.

ՀԱԶՈՐԱՆ կամ ՀԱԶՈՒՐԱՆ. որ եւ յոմանց Սին կոչի. Պտուղ դիւրակուլ՝ ախորժ համով, եւ դիւրիչ լուծման որովայնի. այլ ի տեղիս տեղիս աշխարհին հայոց վարի որպէս Ալոճ.

Ըստ բժշկին եկեր զհազորանն. (Մեսր. երէց.։ Մամիկ.։)